Pomimo zakazu i negatywnego piętna ubiegłego wieku, cały czas rośnie zainteresowanie konopiami. Stanowią one nieraz jedyną opcję w leczeniu pacjentów z różnymi jednostkami chorobowymi.
Od ponad 5000 lat konopie znajdują swoje zastosowanie w uleczeniach bólu, nudności, anoreksji, bezsenności i drgawek. Obecnie wielu lekarzy pozytywnie się wypowiada na temat zastosowania produktów powstałych na bazie konopi.
Produkty te, działają na te same receptory kannabinoidowe, co endokannabinoidy, które organizm sam wytwarza. Wykazano, że endokannabinoidy wytwarzane przez organizm mają pozytywny wpływ na szereg zaburzeń, w tym zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i zaburzenia neurologiczne, takich jak epilepsja.

Roślina konopi zawiera wiele fito-kannabinoidów, w tym dwa najbardziej rozpowszechnione, kannabidiol (CBD) i delta-9-tetrahydrokannbinol (THC). W ich działaniu występują znaczne różnice.
Istnieje wiele badań wskazujących znamienny wpływ CBD na wiele chorób ośrodkowego układu nerwowego.
Dowody te pochodzą z połączonej analizy ponad 2500 pacjentów w ponad 29 badaniach z randomizacją. Wiele rządów i liderów opinii medycznej (w tym National Institutes of Health and Drug Addiction w USA) publicznie oświadczyło, że te zagregowane wyniki, chociaż pochodzą z fragmentarycznych badań, stanowią przekonujące dowody na stosowanie środków powstałych  na bazie konopi.

Jednym z najważniejszych głosów w tej dyskusji jest raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) przygotowany na posiedzenie Komitetu Ekspertów ds. Uzależnień od Środków Odurzających. Jest to jeden z najbardziej aktualnych dokumentów (datowany na listopad 2017r.) przedstawiających działanie CBD na organizm człowieka oraz możliwości jego zastosowania w medycynie.
Najważniejsze wnioski płynące z tego raportu są takie, że CBD nie uzależnia, nie powoduje negatywnych skutków społecznych, ale za to może stanowić ważny element w terapii i leczeniu wielu chorób.